پرینت قبلی بعدی

می خواهید شروع به انجام پرش از ارتفاع ثابت بکنید ؟  لطفاً این مقاله را بخوانید ( قسمت دوم )

اگر قسمت اول این مقاله را مطالعه کردید و هنوز هم تصمیم دارید که پرش از ارتفاع ثابت را تجربه کنید ، باید به شما تبریک بگویم .

 شما تصمیم به ورود به ورزشی جدید پر از هیجان ، لذت ، ماجراجوئی و در یک کلام تصمیم به ورود به دنیای جدیدی گرفته اید .

برای ورود به این دنیای جدید باید شروع به کسب مهارت هائی نمائید که بتواند امنیت و سلامت شما را در این رشته تضمین نماید .

 در ادامه این مطلب به تعدادی از این مهارتها که برای شروع پرش از ارتفاع ثابت مفید می باشد اشاره می کنیم . 

همانطور که در بخش اول ذکر شد از آنجائیکه پرش سقوط آزاد پیش نیاز ورود به رشته پرش از ارتفاع ثابت می باشد ، تا جائیکه برایتان امکان دارد ، تعداد پرش خود را بالا ببرید و دارای تجربه کافی شوید . 

 طی انجام این پرش ها تمرینات و مهارتهائی را در خود تقویت کنید که در پرش از ارتفاع ثابت دانستن آنها برایتان ضروری می باشد .

در ادامه این مطلب به بررسی تعدادی از این مهارتها می پردازیم و توصیه اکید داریم که قبل از اقدام به هر کدام از این مهارتها و تمرینات با مربی و یا افراد باتجربه در ارتباط با انجام آنها مشورت نمائید.

انتخاب کاناپی  

اندازه و نوع کاناپی خود را به گونه ای انتخاب کنید که بیشترین شباهت را با کاناپی پرش از ارتفاع ثابت داشته باشد . 

 کاناپی های ۷ سل با وینگ لود ( Wing load ) حدود ۰/۷ می تواند انتخاب خوبی در ابتدا باشد . (همانند کاناپی هائی که در پرش دقت مورد استفاده قرار می گیرد)

در هنگام سقوط :

در ابتدای شروع آموزش پرش از ارتفاع ثابت ، تقریباً هیچ کدام از مهارتهائی که شما در سقوط آزاد دارید ، به کار شما نخواهد آمد . مهمترین و حیاتی ترین مهارتی که باید بدست آورید مهارت پرش و حفظ حالت بدنی در حین پرش می باشد به همین دلیل می باشد که تمرین در استخر و پرش از روی تخته شیرجه و یا پرش بانجی  ( Bungee Jumping ) همراه با حفظ حالت بدنی یکی از تمرینات اصلی و پایه برای شرکت کنندگان پرش در ارتفاع ثابت می باشد .

 یکی دیگر از مهارتهائی که در حین سقوط به تمرین آن اکیداً توصیه می شود ، تمرین حرکت روبه جلو در حین سقوط ( tracking ) می باشد .

در پرش از ارتفاع ثابت یکی از عوامل تهدیدکننده ، محل پرش می باشد که دقیقاً در پشت شما قرار دارد ( پرش از پلهای قوسی شکل از این قاعده مستثنی می باشد ) و به هر اندازه که بتوانید از محل پرش ( عامل تهدید کننده ) در حین سقوط فاصله بگیرید به ایمنی خود در حین باز شدن و بعد از باز شدن چتر کمک کرده اید .

برای فراگرفتن این مهارت با مربی و یا سایر دوستان باتجربه خود صحبت کنید و این تکنیک را چندین بار تمرین کنید . 

حالت بدن در هنگام بازشدن چتر 

مهمترین نکته ای که در هنگام بازشدن چتر در پرش از ارتفاع ثابت باید مدنظر قرار گیرد حالت درست بدنی می باشد. 

شما از هنگامی که برای گرفتن و رها کردن پایلوت شوت اقدام می کنید تا زمانیکه چتر به اصطلاح باد می گیرد و حالت بدنی شما از حالت افقی به عمودی تبدیل می کند باید سعی کنید که حالت بدنی اولیه و مطلوب خود را حفظ کنید . 

به عنوان مثال موازی نبودن شانه ها با سطح افق و یا خط فرضی در نظر گرفته شده در پرش از ارتفاع ثابت ممکن است باعث به وجود آمدن off heading و یا درهم پیچیدگی بندها line twist شود . 

باید دقت شود که بروی هر دو رایزر در هنگام بازشدن به یک اندازه بار وارد شود و در یک زمان تحت فشار قرار گیرند این عدم هم زمانی و یا یکسان نبودن بار وارد شده بروی رایزرها باعث بوجود آمدن انحرافاتی در چتر می گردد به طور مثال چتر به سمت رایزری که بار بروی آن در ابتدا وارد شده شروع به چرخش می کند و چرخش چتر در پرش از ارتفاع ثابت و در حین بازشدن ، پرش کننده را با دردسر مواجه خواهد کرد .

در حین پرش سقوط آزاد نسبت به این موضوع حساسیت به خرج دهید و سعی کنید که حالت درست و متعادل بدن خود را در حین بازشدن چتر حفظ کنید.

سمت و جهت خود را حین سقوط و بازشدن چتر مورد نظر داشته باشید . Heading

حین بازشدن و بعد از بازشدن چتر نسبت به جهت بدن خود دقت کنید برای تمرین این مورد در حین سقوط یک نقطه در سمت مشخص را بروی زمین در نظر بگیرید و سعی کنید با توجه به مورد تذکر داده شده در بخش قبلی ، یعنی حفظ حالت مطلوب بدنی در هنگام بازشدن چتر ، در حین بازشدن و پس از بازشدن چتر جهت خود را نسبت به آن نقطه حفظ کنید و در طی پرواز نیز به سمت آن نقطه حرکت کنید . 

چنانچه در انجام این تمرین به جهت درستی جهت مورد نظر دچار اشکال شدید از روش توضیح داده شده در مرحله بعدی استفاده کنید .

استفاده از رایزرها و فرامین

خواه یا ناخواه ، بالاخره روزی و به هر دلیلی در حین پرش از ارتفاع ثابت ، چتر شما در سمت و جهتی که می خواهید باز نمی شود . (off heading)

 در اینصورت چتر شما به سرعت به طرف محلی که پرش را از آن انجام داده اید حرکت خواهد کرد و شما را مواجه با خطر بزرگی خواهد کرد . 

در صورت مواجه شدن با این مشکل ، عکس العمل سریع شما بسیار مهم و حیاتی می باشد . شما باید توانائی آنرا داشته باشید که سریعاً با در دست گرفتن رایزرهای پشتی چتر خود و یا گرفتن فرامین اقدام به دورزدن و دورشدن از محل پرش خود بکنید و اجازه ندهید که با محل پرش برخورد کنید . 

در حین پرش سقوط آزاد و در حین بازشدن چتر، تمرین گرفتن رایزرها و یا فرامین را انجام دهید و سعی کنید که این کار را سریع و قبل از بازشدن کامل چتر انجام دهید . 

بسیار مهم می باشد که اقدام به گرفتن رایزرها و فرامین باعث بهم خوردن حالت بدنی شما نشود و بر حالت پایدار بدن شما اثر نگذارد . در غیر اینصورت همین ناپایداری بدنی نیز ایجاد off heading را در کاناپی شما تشدید می کند .

بعد از انجام چند پرش و آشنائی با نحوه گرفتن رایزرها ، زمان آن می باشد که یک قدم به جلو بردارید و سعی کنید که با حفظ حالت بدنی خود از زمانیکه پایلوت شوت را در هوا رها می کنید آمادگی گرفتن رایزرها را داشته باشید در این صورت هنگام بازشدن و بادگرفتن کاناپی رایزرها در دست شما قرار دارند و شما می توانید با کنترل و فشار کم بروی رایزرها به در مسیر صحیح بازشدن ( on heading ) چتر خود کمک کنید . 

علاوه بر این انجام این کار از بوجود آمدن پیچیدگی بندها ( line twist ) در حین بازشدن کاناپی نیز جلوگیری می کند .

بعد از بازشدن کاناپی و حین پرواز

از آنجائیکه پرواز با کاناپی و فرود در پرش از ارتفاع ثابت در مقایسه با سقوط آزاد به دلایل فراوانی بسیار چالش برانگیزتر می باشد ، شما می بایست که زمان زیادی را حین پرواز با کاناپی در پرش سقوط آزاد به تمرین و مرور تکنیکهای ذکر شده در ذیل صرف کنید .

به دلیل اینکه تمرین و مرور این تکنیکها مستلزم این می باشد که شما چتر خود را در ارتفاع بالاتر از حد معمول باز کنید تا زمان برای مرور این مهارتها داشته باشید ، اکیداً توصیه می شود که برای انجام این کار حتماً از قبل با مسئول پرش و سایر همراهان خود در وسیله پروازی در این مورد هماهنگ کنید و نکته دیگر اینکه حتماً تمرین و مرور این مهارتها را در ارتفاع مناسب و ایمن انجام دهید و از انجام آنها نزدیک زمین خودداری کنید و در حین انجام این تمرینات به اطراف خود نیز توجه داشته باشید تا از برخورد احتمالی با سایر چتربازان جلوگیری شود .

بهتر خواهد بود که به عنوان نفر آخر از وسیله پرنده خارج شوید چون در این صورت زمان و فضای کافی را به جهت انجام حرکات مورد نظر خود خواهید داشت. 

واماندگی Stall 

اطلاع از نقطه و زمان واماندگی چتر یکی از مهمترین نکاتی است که شما باید در مورد چتر خود بدانید .

نقطه واماندگی چتر خود را در سه حالت مختلف بدست آورید .

۱- بلافاصله بعد از بازشدن چتر و قبل از درآوردن فرامین از محل جاگذاری آنها و با استفاده از رایزرهای عقبی 

۲- با استفاده از فرامین 

۳- با رها کردن فرامین و استفاده از رایزرهای عقبی 

هر سه مورد را تمرین کنید و تفاوت آنها را مورد نظر قرار دهید .

برای ایجاد واماندگی ( stall ) در چتر خود ، باید بروی رایزرهای عقبی و فرامین خود فشار وارد بیاورید و آنها را به طرف پائین بکشید . 

ایجاد واماندگی در دفعه اول ممکن است برای شما تا حدی ترسناک و وحشت آور باشد ، در صورت انجام آن در ارتفاع مناسب هیچ خطری شما را تهدید نخواهد کرد . 

حال برای دفعات بعد مقدار فشار و کشش بروی رایزرها و فرامین را بیشتر نمائید تا جائیکه در هنگام ایجاد واماندگی پایلوت شوت که در قسمت پشت کاناپی قرار دارد بروی جلوی کاناپی قرار گیرد .

پس از ایجاد واماندگی ، به آرامی فشار بروی فرامین و یا رایزرها را کم کنید تا کاناپی به حالت اولیه خود برگردد .

(تأکید می شود که فشار را از روی فرامین و رایزرها به آرامی کم شود)

پس از چندبار تمرین ایجاد واماندگی و برگشت به حالت اولیه در صورتیکه با انجام این کار احساس راحتی نمودید حال می توانید بعد از ایجاد واماندگی در کاناپی خود به طور ناگهانی فشار را از روی فرامین و یا رایزرها بردارید ، باز هم انجام این کار برای بار اول می تواند ترسناک و وحشت آور باشد ، حتی بیشتر از مرحله اول ، ولی خواهید دید که بعد از این عمل هم کاناپی به حالت اولیه باز خواهد گشت و به پرواز طبیعی خود ادامه خواهد داد . 

شما با فراگرفتن ایجاد واماندگی و یا stall در کاناپی خود ، ۲ توانائی در کنترل کاناپی در خود ایجاد می کنید . 

یک اینکه ، در صورت مواجه شدن با برگشت به طرف محل پرش ( off heading ) و اجتناب ناپذیر بودن برخورد با دیواره و یا ساختمان ، می توانید با انجام این کار کاناپی خود را به طرف عقب و یا مسیری دور از مسیر حرکت برخورد با دیواره هدایت کنید .

دوم اینکه ، از آنجائیکه به طور معمول محل فرود در پرشهای از ارتفاع ثابت بسیار کوچک و دارای عوارض و موانع می باشد ، شما برای فرود در این مکانها احتیاج به فرود به صورت عمودی و با زاویه زیاد دارید ، دانستن نقطه واماندگی و چگونگی مقابله با آن می تواند از بروز آن در نزدیکی زمین که بسیار خطرناک می باشد جلوگیری کند .

 دورزدن با رایزرها

حالا که شما با ایجاد واماندگی و چگونگی مقابله با آن آشنا شده اید ، نوبت آشنائی با کار کردن و استفاده از رایزرها می باشد .

تمام ما با دورزدن بوسیله فرامین آشنا هستیم ولی به دو دلیل آشنا بودن با چگونگی دورزدن بوسیله رایزرها بسیار مهم و حیاتی می باشد.

۱- در پرش از ارتفاع ثابت در صورت مواجه شدن با off heading ، بدلیل کم بودن زمان و خطر برخورد با محل پرش بسیار مهم می باشد که شما بتوانید سریعاً کاناپی خود را به سمت مخالف و ایمن هدایت کنید . 

روند در دست گرفتن و آزاد کردن فرامین در این موقعیت زمان بر می باشد و همچنین این خطر وجود دارد که با توجه به وجود اضطراب و استرس در این مواقع نتوانید به موقع فرامین را پیدا کرده و یا با گرفتن آنها دچار مشکل شویدف مواجه شدن با تمام این شرایط و سعی در رفع آن مستلزم صرف لحظاتی می باشد که اتفاقاً بسیار حیاتی و باارزش می باشد ، بنابراین در این موقع راه حل مطمئن و توصیه شده ، گرفتن و استفاده از رایزرها برای رهائی از این موقعیت می باشد .

۲- در پرشهای از ارتفاع ثابت و در صورتیکه اسلایدر از روی کاناپی جدا شده و یا در پائین بندها قرار بگیرد ، بند فرمان در خارج از حلقه های نگهدارنده قرار داده می شود و آزاد می باشد ، در این  صورت این خطر وجود دارد که در مواردی شما نتوانید از فرامین را در کنترل خود قرار دهید و به اصطلاح فرامین و یا یکی از فرمانهای خود را از دست بدهید .

 مواجه شدن با این موقعیت به این معنی می باشد که شما مجبور به استفاده از رایزرها برای کنترل و فرود با چتر خود هستید . پس باید شناخت و آشنائی با این مورد داشته باشید .

برای آموزش و یادگیری چگونگی کار با رایزرها ، شما با موقعیتی به مراتب آسانتر از ایجاد واماندگی مواجه هستید .

 به آسانی به کار و فشار آوردن به روی رایزرهای عقبی بپردازید ، با فشار بروی رایزر عقب و سمت راست ، چتر شروع به چرخش به سمت راست و با فشار بروی رایزر عقب سمت چپ ، چتر شروع به چرخش به سمت چپ می کند .

همچنین با فشار همزمان بروی هر دو رایزر و کم کردن فشار از روی یکی از آنها شاهد چرخش چتر به سمت مخالف خواهید بود .

تمام این موارد را نیز با رایزرهای جلوئی هم انجام دهید و تفاوت عملکرد چتر را در سرعت چرخش و همچنین چگونگی حرکت و سرش چتر مدنظر قرار دهید .

در مرحله آخر چگونگی دورزدن با در دست گرفتن همزمان رایزرهای جلو و عقب را نیز تجربه کنید .

 باز هم یادآوری می شود که همه این تمرینات را در ارتفاع مناسب و با هماهنگی مربی و سایر دوستان پرنده خود انجام دهید .

 تصحیح جهت بازشدن چتر  

بعد از تمرین و آشنائی با موارد بالا ، حال شما در صورت مواجه شدن با بازشدن چتر در مسیر غیردلخواه ( off heading ) باید دارای ۲ توانائی باشید :

 یکی اینکه به محض بازشدن چتر توانائی در دست گرفتن رایزرها و یا فرامین را داشته و دوم اینکه مهارت دورزدن را با استفاده از رایزرها و فرامین را داشته باشید . 

در این تمرین سعی می کنیم که این ۲ توانائی را با هم به کار ببریم تا بتوانیم در موارد اضطراری و در صورت مواجه شدن با این مشکل به طور سریع و صبح اقدام به اصلاح سمت و جهت حرکت چتر خود کنیم .

یکی از موارد مورد بحث همیشگی میان پرش کنندگان از ارتفاع ثابت ، تفاوت عملکرد پرندگان در دست گرفتن رایزرها و یا فرامین در مواجهه با شرایط اضطراری می باشد .

 در حقیقت این تفاوت عملکرد به سرعت عمل فرد پرنده در اختیار گرفتن رایزرها و یا فرامین مربوط می شود . بعضی از پرش کنندگان گرفتن و استفاده از رایزرها را ترجیح می دهند و برخی دیگر استفاده از فرامین را اولویت اول خود قرار می دهند . 

سعی می کنیم در آینده و طی یک نوشتار جداگانه به تفاوتهای این ۲ روش بپردازیم .

موردی که ما دربارۀ این بحث مدنظر قرار می دهیم  استفاده از رایزرها می باشد . 

برای انجام این تمرین بعد از پرش از وسیله پرنده و پس از رها کردن پایلوت شوت همانطور که در بخشهای گذشته ذکر گردید سریعاً نسبت به گرفتن رایزرها اقدام می کنید و سمت بازشدن چتر را به عنوان جهت تا صحیح بازشدن در نظر می گیرید و با فشار بروی رایزرهای عقبی ابتدا از سرعت پیشروی چتر جلوگیری کرده و سپس سریعاً با کم کردن فشار از روی یکی از رایزرها از سمت مخالف شروع به دورزدن می کنیم . این عمل را با دورزدن از سمت مخالف نیز تمرین می کنیم.

حال در پرش بعدی سعی کنید که با گرفتن و فشار بروی هر دو رایزر جلوئی و عقبی اقدام به انجام این تمرین کنید و سرعت چرخش و دورزدن کاناپی را با روش قبلی مقایسه کنید .

مواردی که باید در این تمرین مورد نظر قرار دهید این است که سعی کنید در کمترین زمان ممکن این کار را انجام دهید تا حداقل مسافت پیشروی و کم کردن ارتفاع را در پرش خود داشته باشید ، موردی که در پرش از ارتفاع ثابت بسیار حیاتی می باشد . 

مورد دیگر اینکه در صورت در دست گرفتن رایزرها و فشار بروی آنها ، از رها کردن ناگهانی آنها اکیداً خودداری کنید . این عمل شما باعث افزایش سرعت حرکت رو به جلوی چتر شما به طور ناگهانی می گردد و انجام این عمل در صورتیکه سمت باز شدن کاناپی خود را اصلاح نکرده باشید باعث حرکت سریع شما به سوی محل پرش و برخوردتان می شود و چنانچه جهت بازشدن کاناپی را اصلاح کرده باشید سبب کم شدن ناگهانی ارتفاع می گردد که در هر ۲ صورت به نفع شما نخواهد بود.

کنترل کاناپی با یک رایزر و یک فرمان 

همانطور که قبلاً گفته شد در پرشهائی که اسلایدر از روی کاناپی برداشته می شود ، به جهت جلوگیری و توان مقابله با line over شدن ( قرارگرفتن بند بروی کاناپی ) بندهای فرامین  خارج از حلقه های نگهدارنده قرار می گیرد . این موضوع در کنار منافعی که دارد می تواند در مواردی برای شما دردسرساز شود . چنانچه به هر دلیلی فرمان از مقر خود رها شود و یا خود شما بعد از در دست گرفتن فرمان آنرا رها کنید ، دیگر برای شما امکان دسترسی و در اختیار گرفتن فرمان وجود ندارد و این به این معنی می باشد که شما باید برای کنترل کاناپی از رایزرهای عقبی استفاده کنید .

طبق موارد گرفته شده و تمرینات انجام داده شده شما توانائی کنترل کاناپی خود را با استفاده از رایزرها را دارید ولی باید تمرین کنترل کاناپی با استفاده از یک رایزر و یک فرمان را نیز انجام دهید .

مهمترین موردی که باید در این تمرین مورد توجه قرار گیرد، تفاوت فشاری است که شما باید بروی فرمان و رایزر بیاورید .

بدترین سناریو در این موارد در صورتی است که یکی از فرامین به هر دلیلی آزاد شده ولی فرمان دیگر هنوز در محل و مقر خود قرار دارد .

 در این صورت کاناپی به سرعت شروع به چرخش از یک سمت کرده و این حالت یک دردسر کامل برای پرش کننده ارتفاع ثابت می باشد . در این مواقع اولویت اول مقابله با چرخش کاناپی با استفاده از رایزر سمت مخالف می باشد .

در ادامه ۲ انتخاب برای شما وجود دارد

 یک اینکه همانطور که گفته شد با استفاده از فرمان در دسترس و رایزر سمت مخالف به کنترل و هدایت کاناپی خود ادامه داده و انتخاب دیگر که طرفداران زیادی دارد این می باشد که فرمان دیگر را نیز آزاد کرده و با استفاده از رایزرها به هدایت کاناپی بپردازید .

دلیل طرفداران روش دوم که تا حدی منطقی نیز به نظر می رسد این می باشد که با رها کردن فرمان ، فشار بروی کاناپی به طور یکسان خواهد بود و در مقایسه با وضعیت یک فرمان و یک رایزر ، کنترل و هدایت کاناپی آسانتر و فرود با آن ایمن تر خواهد بود . 

به هر حال در صورت مواجه شدن با این مشکل هنوز هم اولویت اول تصحیح سمت باز شدن کاناپی و دورشدن از محل پرش می باشد و اعمال بعدی مانند رها کردن فرمان در دسترس و یا کنترل چتر با یک فرمان و یک رایزر باید در زمانی انجام گیرد که چتر شما در حال پرواز به سمت و جهت ایمن و مورد نظر باشد .

پیچ تخت  

در پرش از ارتفاع ثابت ، اغلب پرندگان مجبور به دورزدن در ارتفاع بسیار نزدیک به زمین هستند و این در حالی است که دورزدن در پرش سقوط آزاد در نزدیک زمین اکیداً ممنوع و بسیار خطرناک می باشد و یکی از دلایل عمده تلفات و جراحات در پرش سقوط آزاد همین موضوع می باشد . 

ولی در پرش از ارتفاع ثابت دورزدن در ارتفاع کم ، اغلب به خاطر داشتن فرود ایمن و سالم انجام می گیرد .

یکی از عواملی که به شما اجازه دورزدن در نزدیک زمین در پرش از ارتفاع ثابت را می دهد نوع شکل و اندازه کاناپی های مخصوص این نوع پرش می باشد . 

اگر این ویژگی ذکر شده در کاناپی های پرش از ارتفاع ثابت را با تکنیکهای فراگرفته شده توسط فرد پرنده جمع کنیم ، حاصل آن در اغلب مواقع یک فرود ایمن برای شرکت کنندگان در پرش از ارتفاع ثابت خواهد بود . 

یکی از این مهارتها توانائی اجرای پیچ تخت می باشد .

برای تمرین این مهارت به آهستگی شروع به فشار بروی فرمانها و کشیدن انها نمائید ( دقت کنید که این فشار به طور یکسان بروی هر دو فرمان اعمال شود) ، سپس دوباره به آرامی و آهستگی فشار را از روی یکی از فرامین کم کنید کاناپی از سمت مخالفی که شما فشار را از روی فرمان آن کم کرده اید شروع به چرخیدن می کند .

در این نوع دور زدن شما کمترین میزان ارتفاع را طی چرخش و دور زدن از دست می دهید . 

پس از چند بار تمرین این مهارت در جهت های مختلف و احساس راحتی با انجام آن در مرحله بعد ، پس از فشار یکسان بروی هر دو فرمان ، فشار وارده را بروی یک فرمان بیشتر آورده و مشاهده میکنید که چتر از همان سمت شروع به چرخش می نماید .

 این تمرین را نیز چند بار انجام داده تا با انجام آن احساس راحتی نمایید .

دانستن این مهارت به شما این امکان را می دهد که بدون نگرانی در ارتفاع کم و نزدیک زمین اقدام به دورزدن کرده و فرود مناسب و ایمنی داشته باشید .

فرود 

علیرغم اینکه اکثر مباحث تکنیکی و ایمنی در پرش از ارتفاع ثابت مربوط به پرش و بازشدن چتر می باشد ، اگر شما نتوانید یک فرود ایمن داشته باشید ، پرش موفقی نداشته اید .

در تعریف یک پرش موفق از ارتفاع ثابت گفته می شود که فرد پرنده پس از پرش و باز کردن چتر و فرود باید بتواند در کمال صحت و سلامت اقدام به جمع آوری چتر خود ، قرار دادن درون کیسه چتر و حرکت به سمت محل مورد نظر خود باشد و طی این روند حتی مواجه با کمترین آسیب و یا جراحتی نشود در غیر این صورت این پرش یک پرش موفق ارزیابی نمی شود .

فرود در پرش از ارتفاع ثابت به طور عام مستلزم داشتن مهارت بیشتری نسبت به پرش سقوط آزاد و فرود در یک منطقه پرش می باشد .

شما در فرود طی پرش از ارتفاع ثابت با عوارض و موانع مختلفی مانند درختان ، نهرها و رودخانه ها ، دکلها و سیمهای برق ، جاده و راههای عبور و مرور ، حیوانات ، ماشین ها ، حصارها و موانع فلزی و یا چوبی و دهها عامل دیگر ممکن است روبرو شوید که عدم برخورد با آنها مستلزم داشتن مهارت در فرود می باشد .

 در مواقعی تنها محل قابل فرود برای شما ، محلی می باشد که مساحت آن حتی از مساحت کاناپی چتر شما هم ممکن است کمتر باشد .

به همین دلیل می باشد که به افرادی که قصد ورود به دوره های پرش از ارتفاع ثابت را دارند توصیه می شود که بروی توسعه مهارتهای فرود خود تمرکز بیشتری داشته باشند . 

دقت

به جهت تمرین دقت برای افزایش مهارت فرود ، سعی کلید که طی پرشهای سقوط آزاد خود قبل از اینکه وارد الگوی فرود ( landing pattern ) خود شوید ، نقطه ای را بروی زمین انتخاب کرده و کوشش کنید که تا جای ممکن نزدیک آن نقطه فرود بیائید . 

مورد نظر داشته باشید که نقطه انتخابی بهتر است که در محل خلوتی از منطقه پرش و تا حد ممکن دور از محل فرود و تردد سایر چتربازان باشد .

سعی کنید که فرود در نزدیکی یا بروی آن نقطه را در پرشهای دیگر خود نیز تکرار کنید و هر بار فرود نزدیکتری به محل مورد نظر داشته باشید . 

این تمرین را با زاویه های مختلف فرود ، سرعتهای متفاوت باد و جهت متفاوت باد نیز تکرار کنید .

به طور معمول طراحی کاناپی های مخصوص پرش از ارتفاع ثابت به نحوی می باشد که شما قادر خواهید بود آنها را به مدت زیاد در مرحله نزدیک به واماندگی ( stall ) نگهداشته و به صورت عمودی و مستقیم به هدف نزدیک کنید .

جهت افزایش مهارتهای فرود دقت می توانید از مربی و یا سایر چتربازان باتجربه نکات مفید و ارزشمندی را یاد بگیرید . 

در مسیر فرود 

طبق آموزشهای داده شده در پرش سقوط آزاد آماده شدن برای فرود از ارتفاع حدود ۱۰۰۰ پا آغاز می شود .

 پرش از ارتفاع ثابت از ارتفاعی کمتر از این آغاز می شود و بالطبع شروع امادگی برای فرود ، بسیار کمتر از این ارتفاع خواهد بود .

در شرایط مطلوب ، شما پس از انجام پرش از ارتفاع ثابت با طی یک مسیر مستقیم و بدون مواجه شدن با عوارض و همچنین انحراف در چتر خود ، با کشیدن فرامین یک فرود بدون دردسر خواهید داشت . 

ولی متأسفانه در شرایط واقعی این طور نخواهد بود و در مواردی شما بعد از مواجه شدن با انحرافات بوجود آمده ، مجبور خواهید بود که با عوارض و موانعی که در سرراه فرود شما قرار دارد مبارزه کرده و سالم بروی زمین فرود بیائيد . بنابراین شما نیاز دارید که توانائی کنترل و هدایت چتر خود در نزدیکی زمین را داشته باشید و این جائی است که مهارت اجرا پیچ تخت بسیار برای شما ارزشمند خواهد بود . 

شما در طی آموزش چتربازی سقوط آزاد ، فراگرفته اید که دور زدن در ارتفاع کم و نزدیک زمین  و زدن پیچ گود در صورتیکه ارتفاع کافی نداشته باشید خطرناک و آسیب رسان و در مواردی می تواند مرگ آور باشد .

 ولی انجام پیچ تخت دارای داستان جداگانه ای می باشد . 

در بخشهای قبلی با این مهارت آشنا شده اید ولی برای افزایش مهارت خود در این مورد تمرینهای زیر را نیز انجام دهید .

 در ارتفاع حدود ۳۰۰ پائی و در حال پرواز در مسیر عادی با استفاده از این تکنیک شروع به انجام یک چرخش ۹۰ درجه کرده و پس از برگرداندن چتر به مسیر اصلی پرواز اقدام به انجام یک چرخش ۹۰ درجه دیگر در سمت مخالف کرده و پس از برگشت به مسیر اولیه اقدام به فرود نمائید . علیرغم تکراری بودن ، باز هم تأکید می شود که قبل ازانجام پرش ، مسئول پرش ، مربی و سایر دوستان خود را از قصد خود برای انجام این تمرین آگاه کنید و محل انجام آنرا مکانی خلوت و دور از مسیر پرواز سایر چتربازان انتخاب نمائید .

مشکل دیگری که شرکت کنندگان در پرش از ارتفاع ثابت با آن مواجه می باشند همانطور که گفته شد کوچک بودن محل فرود می باشد .

 در مواردی پرش کنندگان از ارتفاع ثابت قادر به فرود در محل تعیین شده در  نیستند و به اصطلاح محل فرود را رد می کنند و برای جلوگیری از این موضوع باید از مهارت فرود با زاویه زیاد بهره مند باشند . 

به این معنی که قادر باشند کاناپی خود را با زاویه زیاد و نزدیک به ۹۰ درجه هدایت کرده و اقدام به فرود بروی مکان مورد نظر کنند ولی هدایت کاناپی به این صورت می تواند خطرناک نیز باشد . در این حالت شما با کشیدن فرامین و نگه داشتن آنها علاوه بر اینکه سرعت پیشروی و حرکت رو به جلو چتر را تا حد زیادی کاهش داده ، کاناپی را به مرحله واماندگی ( stall ) نیز نزدیک کرده اید و آگاه هستید که واماندگی کاناپی در نزدیکی زمین و یا عکس العمل سریع شما در مقابله با واماندگی ( برگرداندن سریع فرامین به حالت اولیه ) چقدر می تواند خطرناک و آسیب زننده باشد .

پس باید نسبت به نقطه واماندگی ( stall point ) چتر خود آگاهی کامل داشته و این آگاهی فقط با انجام تمرین در ارتفاع بالا و ایمن بدست می آید . 

مهارت دیگری که فراگرفتن آن برای تمام شرکت کنندگان در پرش از ارتفاع ثابت ضروری می باشد ، مهارت چرخش و گردش در هنگام فرود می باشد . به دلیل سیستم آموزش ، تقریباً تمام ما با این مهارت آشنا هستیم و در پرش از ارتفاع ثابت به دلیل شرایط پرش و محدودیتهائی که در محل فرود وجود دارد ، آشنائی با این مهارت می تواند میزان آسیب و جراحت را در موقعیتها و وضعیتهای ویژه تا حد زیادی کاهش دهد . 

چنانچه با چرخش و گردش آشنائی ندارید ، با مربی خود در این باره صحبت کنید ، مسلما ایشان می تواند آموزشهای لازم را در این باره به شما ارائه کند .

فرود پشت به باد -  فرود در شرایط باد از بغل 

علیرغم اینکه به طور معمول پرشهای از ارتفاع ثابت در شرایط بادی با شدت کم انجام می گیرد ، با این وجود باید آمادگی فرود در شرایط پشت به باد و یا شرایطی که باد از طرفین می وزد را داشته باشید . به همین منظور توصیه می شود که طی پرشهای سقوط آزاد فرود در شرایط پشت به باد و باد از طرفین را به جهت تمرین و آشنائی با این شرایط را داشته باشید .

تمرین را در وضعیت وزش باد با شدت کم شروع کنید و پس از آشنائی با آن در شرایط وزش با شدت زیاد نیز ادامه دهید .

 موردی که در طی این تمرینات احتمالاً با آن روبرو خواهید شد ، سرعت زیاد حرکت چتر در شرایط فرود پشت به باد می باشد که باید توجه داشته باشید در این صورت به هیچ وجه اقدام به دورزدن ناگهانی نزدیک به زمین به جهت اصلاح وضعیت خود نکنید و آمادگی انجام چرخش و گردش را حین فرود داشته باشید . 

چون به جهت تمرین در این شرایط شما مجبور به فرود برخلاف جهت سایر چتربازان هستید ضروری است که سایرین و همچنین مسئول پرش را از قصد خود آگاه کنید تا باعث بروز تصادم و سانحه نگردید و همچنین مکان خلوت و دور از تردد سایر چتربازان را برای انجام این کار در نظر بگیرید . 

مقابله با انحرافات 

این نکته را به یاد داشته باشید که در پرش از ارتفاع ثابت به طور خاص و در پرش سقوط آزاد به طور عام هیچ انحرافی نمی تواند برای شما خطرآفرین باشد مگر اینکه راه و روش مقابله با آن را فرا نگرفته باشید .

به این جهت در باشگاههای چتربازی در سراسر جهان به طور مرتب و در زمانهای مختلف با استفاده از شبیه سازها ( استفاده از هارنس ) راههای مقابله با انواع انحرافات آموزش داده شده و تمرین می شود تا در مواقع اضطراری نفر پرنده توان وآگاهی مقابله با ان را داشته باشد . 

شما باید طی این تمرینات با انواع انحرافات از قبیل ، پیچیدگی بندها ( line twist ) ، رها شدن فرامین قبل و بعد از اینکه بتوانید آنها را در اختیار بگیرید ، قرار گرفتن یکی از بندها بروی کاناپی ( line over ) آشنا شده و راههای مقابله با آنها را فرا بگیرید .

 بازهم مربی و سایر دوستان باتجربه تر شما می توانند راهنمای خوبی برای شما در این زمینه باشند .

تمرین برای پرش از ارتفاع ثابت

همانطور که قبلاً گفته شد ، پرش از ارتفاع ثابت در شرایط عدم وجود باد انجام می گیرد و این درست خلاف وضعیتی است که در پرش سقوط آزاد وجود دارد ، در پرش سقوط آزاد شما به محض خروج از وسیله پرنده در جریان باد ناشی از حرکت وسیله پرنده قرار گرفته و همین جریان باد برای اصلاح وضعیت بدنی به شما کمک شایانی می کند . 

ولی در پرش از ارتفاع ثابت این امکان برای شما مهیا نمی باشد . پس باید نسبت به درست بودن حالت بدنی خود طی پرش حساسیت زیادی نشان دهید و با انجام تمرینات این مهارت را در خود افزایش دهید .

یکی از راههای تمرین برای این نوع پرش استفاده از تخته های پرش در استخر می باشد که برای شرکت کنندگان در دوره های پرش از ارتفاع ثابت جزء تمرینات معمول می باشد .

همچنین در صورت در دسترس بودن ، پرش از بالون نیز تمرین خوب و مفیدی در این زمینه خواهد بود پرش از بالون شبیه ترین حالت به پرش از ارتفاع ثابت می باشد به ویژه اینکه در طی پرش و سقوط نگرانی برخورد با محل پرش نیز برای فرد پرنده وجود نخواهد داشت .

پرش از هلی کوپتر نیز می تواند جهت تمرین این نوع پرش مفید باشد ، فقط با این تفاوت که در پرش از هلی کوپتر شما مواجه با جریان باد ناشی از حرکت پره های هلی کوپتر خواهید بود که از بالا بروی شما فشار وارد خواهد آورد . 

برای این تمرین توصیه می شود که با هماهنگی خلبان و مسئول پرش سرعت حرکت رو به جلوی هلی کوپتر تا حد امکان کم بشود تا شرایط شبیه تری به پرش از ارتفاع ثابت برای فرد پرنده مهیا گردد .

انجام پرش شبانه

شاید انجام پرش از ارتفاع ثابت در تاریکی شب و بحث در مورد آن به نظر شما در این مرحله عجیب و غیرمعمول بیاید ، ولی به گواه اکثر پرندگان باتجربه پس از انجام  دادن حدود ۳۰ تا ۵۰ پرش از ارتفاع ثابت، پرش در شب یکی از وسوسه انگیزترین ماجراجوئیهائی است که همه پرش کنندگان از ارتفاع ثابت به دنبال تجربه کردن آن هستند .

شاید لازم به ذکر نباشد که تمرین پرش سقوط آزاد در شب یکی از اصلی ترین و ابتدائی ترین تمریناتی است که شما باید تجربه آن را داشته باشید تا بتوانید اقدام به تکرار آن در پرش از ارتفاع ثابت نمائید .

اصلی ترین چالشی که شما در پرش شب با آن روبرو هستید ، تخمین زدن و آگاهی از ارتفاع و فاصله شما تا زمین و همچنین عدم برخورد با موانع و عوارض طی پرواز و فرود می باشد .

 همانطور که در بالا ذکر شد با انجام پرش سقوط آزاد در شب می توانید با کمک مربیان و افراد باتجربه ، اطلاعات و آگاهی خوبی در این زمینه بدست آورید .

مورد دیگر توصیه شده برای این نوع پرش انجام چرخش و گردش در هنگام فرود می باشد که برای چند پرش اولیه در هنگام شب اکیداً به پرش کنندگان توصیه می گردد حتی اگر تصور می کنند توانائی فرود به طور ایستاده را دارند ، باید برای انجام چرخش و گردش آمادگی داشته باشند .

مورد آخری که باید مورد نظر قرار دهید این است که طی روز از محل پرش ، مسیر پرواز و مکان فرود خود بازدید کامل به عمل آورید و در مورد موانع و عوارض اطراف و بخصوص سیمها و دکلهای برق و محل قرارگیری آنها اطلاع کافی داشته باشید تا بتوانید از برخورد و تصادم با آنها جلوگیری کنید .

کنترل و هدایت چتر

علیرغم اینکه شما با تکنیکها و مهارتهای کنترل چتر و هدایت آن آشنائی دارید، در صورت امکان در یک دورۀ آموزشی کنترل و هدایت چتر شرکت کنید. این دوره ها همیشه نکات و موارد جالب و مفیدی برای حتی افراد باتجربه دارد که فراگرفتن آن شاید بتواند از بروز سانحه برای شما جلوگیری نماید .

شناخت و آشنائی با چتر

مورد آخری که به پرش کنندگان از ارتفاع ثابت توصیه می شود این است که تا حد امکان با چتر ، اجزاء چتر و چگونگی کارکرد آنها اطلاع و آشنائی پیدا کنند ، آشنا بودن با اجزاء چتر در صورت مواجهه با انحرافات کمک شایانی به مقابله  و رفع انحرافات به شما خواهد کرد .

شرکت در دوره های بسته بندی چتر اصلی و کمکی و در صورت امکان شرکت در دوره های ابتدائی تعمیر و نگهداری چتر می تواند فواید زیادی برای شما داشته باشد که با تجربه شدن در این رشته متوجه فواید و منافع آن خواهید شد .